Πώς ένιωσες όταν έμαθες ότι θα γίνεις πατέρας;
Αρχικά έπαθα ένα μικρό σοκ. Σου παίρνει μερικά λεπτά να το συνειδητοποιήσεις αυτό που μόλις άκουσες .Εντάξει μπορώ να πω ότι τις πρώτες μέρες το επεξεργάζεσαι συνέχεια στο μυαλό σου και το σκέφτεσαι. Προσπαθείς σιγά σιγά να το χωνέψεις με την θετική έννοια. Στην πορεία μπαίνεις για τα καλά στην διαδικασία με τις επισκέψεις στους γιατρούς και τα λοιπά οπότε πλέον γίνεται μέρος της ζωής σου. Αλλά σίγουρα μόλις περάσει αυτό το πρώτο ευχάριστο σοκ, νιώθεις πανευτυχής, ευλογημένος, χαρούμενος, συγκινημένος, ανάμειχτα τα συναισθήματα.
Υπήρξαν οποιεσδήποτε αμφιβολίες;
Όχι ποτέ. Αν υπάρχει συνεννόηση και αγάπη μεταξύ του ζευγαριού και κατανόηση μπορούν να ξεπεραστούν οποιεσδήποτε αμφιβολίες.
Είχες άγχος κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης;
Ένα άγχος το έχεις εννοείται. Ειδικά στην αρχή επειδή υπήρχαν και κάποιες επιπλοκές. Σύντομα όμως έφτιαξαν όλα. εξάλλου ο γιατρός μας καθησύχαζε σε όλη την πορεία. Εγώ όμως γενικά ήμουνα ο ψύχραιμος της υπόθεσης περισσότερο αγχώθηκε η μάνα.
Είχες κάποια προτίμηση για το φύλο του μωρού;
Στις αρχές σίγουρα ως άντρας ήθελα γιο, χωρίς βέβαια να σημαίνει ότι θα με ενοχλούσε αν ήταν κόρη. Όμως ότι και να ήταν το μωρό το ίδιο θα ήταν για μένα και όπως και έγινε. Πάλι μωρό δικό μου είναι.
Όσο πλησίαζε ο καιρός πως ένιωθες;
Σίγουρα νιώθεις ένα έξτρα άγχος όσο πλησιάζεις όλο και πιο κοντά στη γέννα. Περισσότερο ανησυχούσα στο αν αναπτύσσεται σωστά το μωρό.
Τι προετοιμασία χρειάστηκε αυτούς τους 9 μήνες και πως χειρίστηκες το όλο θέμα;
Θέλει καλό προγραμματισμό. Πρέπει να τα πιάσεις από την αρχή που μαθαίνεις ότι περιμένεις μωρό. Σίγουρα δεν πρέπει να τα αφήσεις τελευταία στιγμή. Εμείς είχαμε να κάνουμε και αρκετές επιδιορθώσεις στο σπίτι πέρα από τα πράγματα του μωρού, που και αυτά βέβαια δεν είναι καθόλου λίγα. Οπότε θέλει αρκετή οργάνωση και υπομονή για να μπορέσουν να ολοκληρωθούν όλα μέχρι τον 7ο μήνα γιατί μετά είσαι σε επιφυλακή.
Η επιλογή να είσαι μέσα στο δωμάτιο του τοκετού πως προέκυψε;
Από την αρχή της εγκυμοσύνης είχα δηλώσει πως θέλω και θα είμαι μέσα. Ποτέ δεν είχα ενδοιασμούς αν θα μπω μέσα ή όχι. Άρα ήταν συνειδητή η απόφαση μου από πολύ καιρό πριν. Ήταν και για μένα η πρώτη φορά οπότε ήθελα να δω πως γίνεται αυτή η διαδικασία. Εξάλλου ποτέ δεν μείωνα η μηδένιζα το θαύμα της γέννας, αναγνωρίζω την μάχη που κάνουν οι γυναίκες . Ήθελα να το ζήσω. Και δεν το μετάνιωσα.
Πως ένιωθες όσο πλησίαζε η ώρα;
Είσαι μέσα, άρα βλέπεις ,βιώνεις, ακούς την όλη διαδικασία. Οπότε είναι λογικό όσο πλησιάζει η ώρα ειδικά προς το τέλος που ξεκινούν οι πιο έντονοι πόνοι και το πιο επώδυνο μέρος του τοκετού να επηρεάζεσαι. Και φυσικά όσο κοντεύει θες να πάνε όλα καλά με την μητέρα και το μωρό.
Πως την στήριξες;
Ότι μπορεις κάνεις. Είναι μια ευχαριστη αλλά επώδυνη διαδικασία για την μαμά. Προσπαθείς ψυχολογικά να την στηρίξεις δίνοντας της δύναμη. Βοηθάς στις ανάσες, βασικά κάνεις οτιδήποτε μπορείς για να την βοηθήσεις. Είσαι εκεί και κρατάς το χέρι της και προσπαθείς να της δείξεις ότι είσαι δίπλα της. Για να σε νιώθει και η ίδια ότι το μοιράζεσαι μαζί της.
Ποια ήταν η αντίδρασή σου την πρώτη στιγμή που είδες το μωρό;
Είναι πραγματικά κάποια συναισθήματα που δεν μπορείς να περιγράψεις. Το τι ακριβώς νιώθεις όταν βλέπεις το μωρό σου είναι απερίγραπτο. Νιώθεις συγκίνηση, χαρά, ευτυχία ανακούφιση που πήγαν όλα καλά , αλλά δεν βρίσκεις τα λόγια να το περιγράψεις ακριβώς. Οφείλω να πω πως μόλις έβαλαν το μωρό πάνω στην μαμά του και ήμουν εκεί για να βιώσω αυτό το θαύμα τα μάτια μου γέμισαν από συγκίνηση.
Ο μπαμπάς πρέπει να είναι παρών στον τοκετό;
Κοίτα άνθρωπος από άνθρωπο διαφέρει , έχει μερικούς που πραγματικά δεν μπορούν να μπουν μέσα. Όμως αν μπορείς να το κάνεις το να είσαι εκεί δίπλα της και να την στηρίζεις είναι ανεπανάληπτη εμπειρία. Βλέπεις από μια άλλη πλευρά το πως γίνεται, ποσό δύσκολο είναι και πρακτικά. Πλέον το ξέρεις και βιωματικά και θα το κουβαλάς μαζί σου για μια ζωή. Οπότε ναι πιστεύω πως ο πατέρας πρέπει να είναι παρών. Και εννοείται πως ένα μωρό σε δένει περισσότερο, δεν θα αλλάξει κάτι επειδή ήσουν μέσα στην γέννα. Διαφωνώ εντελώς με αυτούς που λένε ότι μετά αλλάζει ο τρόπος που βλέπεις την γυναίκα σου. Ναι αλλάζει ,αλλά προς την θετική πλευρά.
Πόσο άλλαξε η ζωή σου τώρα που έγινες πατέρας ;
Εννοείται πως αλλάξαν οι προτεραιότητες μου. Βέβαια Είχα βιώσει από πριν το ρόλο του πατριού λόγο του μωρού που ήδη είχε η σύντροφός μου, απλά επειδή ήταν σε πιο μεγάλη ηλικία το μωρό ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα. Μέχρι τώρα μπορούσες να προγραμματιστείς. Με ένα βρέφος είναι σχεδόν αδύνατο ειδικά τους πρώτους μήνες, μέχρι να μπει και το μωρό σε πρόγραμμα. Πλέον βασίζεσαι στις δικές του ώρες και τα προσαρμόζεις όλα πάνω του. Πρέπει να υπάρχει πολύ καλη επικοινωνία ανάμεσα στο ζευγάρι.